فدای نگارین بشم همچی با حال آلمانی حرف می زنند که نگو. جالب این جاست من وعلی همیشه تو خونه فارسی حرف می زنیم کیه تحویل بگیره. امشب که نگار رو برای خوردن آنتی بیوتیکش بیدار کرده بودم ،در حالی که غرق خواب بود به زبان آلمانی ازم می خواست دارو به اش ندم.
ولی افسوس که تمام گنجینه زبان دومشان بارفتن ما به ایران نابود میشه. و این اولین قدم ما برای زیر پا گذاشتن حقوق دیگری است. درست همون کاری که ایرانیهای محترم به راحتی انجام می دهند. و آیا روزی نگارین از تغییر سرنوشتشان به دست ما شاکی خواهند شد یا نه؟
نمی دانم من هم تا حدودی میتوان گفت بی تقصیرم و مقصر کس دیگر و جای دیگر است.